Co to są języki narodowe?

 Języki w języku narodowym Są wspólnym językiem i słowami, których używamy, aby przeprowadzić swobodną rozmowę z naszymi współpracownikami, przyjaciółmi lub rodziną. Ta mowa obejmuje przekleństwa i słowa slangu. Język w języku narodowym jest również konkretnym językiem zaprojektowanym, aby pomóc nam się komunikować.

Prawnicy i lekarze mają swój własny język, podobnie jak kinefile. Jednak użycie języka narodowego jest wszędzie; W szkołach, na kursach uniwersyteckich, w domu, w biurach, w prawie, w medycynie i w mediach.

W rzeczywistości język jest punktem wyjścia dla każdej pracy literackiej. Ten rodzaj mowy jest szczególnie jedną z technik literackich, które mogą osiągnąć doskonały związek z większością ludzi, tworząc silny związek między nimi, ponieważ są bliżej ich codziennej rozmowy.

Ponadto dialogi i frazy często wzmacniają scenariusz narracji i dodają czytelnikom poczucie realizmu. Z drugiej strony, wraz ze wzrostem humanistycznych autorów, języki narodowe renesansu zostały odzyskane i uchwycone w literaturze.

W tym sensie we wszystkich kulturach nastąpiła dyskryminacja językowa, w której tylko wyrażenia hodowlane lub określone języki (jak po łacinie), wykorzystywane nawet w literaturze, a kiedy zwykli ludzie nie mówili, zostały odzwierciedlone. 

Krótka historia języka narodowego

Języki narodowe są wynikiem interakcji wielu kultur, które wpływają na język. Na przykład w językach celtyckich włączamy do naszego języka następujące słowa: rock, lalka, masło, czarny budyń, boczek, piwo i nietoperz.

Istnieją również iberyzmy, takie jak: królik, cielę, kleszcza. Od fenicka przyjmujemy następujące słowa: imiona takie jak Elisa, Emmanuel oraz słowa Vaca i Cádiz. Z Basków: złom, łupek, lawiny.

Do ogólnych cech, Rzymianie przed trzecim wieku.C, wpłynął i wzbogacono nasz język hiszpański, gdy Hispania zaatakowała w tym stuleciu, wnosząc wulgarną łacinę.

Wkrótce potem Visigots rozpoczęli powolny proces fragmentacji językowej, który spowodował różne dialekty hiszpańskie, Arabowie w 711 D.C zdominował cały Półwysep Iberyjski (z wyjątkiem gór Północy), wnosząc około 4 tysięcy arabizmu.

Kilka przykładów słów, które przyjmowaliśmy w naszym codziennym języku, to: dywan, strażnica, olej, oliwka, bazylia, cegła, burmistrz, kanalizacja, sypialnia. I między innymi; alkohol, lucerna, algebra (arytmetyka), bawełna, nadzieja (jeśli chce Allah).

W niskim średniowieczu Antonio de Nebrija napisał gramatykę kastylijską, która jest pierwszą z wulgarnego języka. Juan de Valdés, w swoim Dialog językowy (1535), wyraża znaczenie dziedzictwa filologa, mówiąc:

„Wszyscy ludzie są bardziej zobowiązani do zilustrowania i wzbogacania języka, który jest dla nas naturalny i że ssamy piersi naszych matek, że nie ten, który jest chwytliwy i którego uczymy się w książkach”

W współczesnej epoce, wraz z podbojem Ameryki, Kastylijska zaczyna nazywać się hiszpańskim i wzbogacony tubylcami, takimi jak: Cocuyo, colibrí, daiquiri, hamaca, huragan, henequén, iguana, karaby.

Jeśli chodzi o Afrykanów, słowa są przyjmowane w naszym języku w języku narodowym: bomba, Candungo, Cocolo, Cocoroco, Burundanga, wybrzuszenie, fufmú, funkcja, chévere, denga, anamú

A anglo -saksonów przyjmujemy słowa takie jak parkarski, relaks, dron, ok, gufear, między innymi. 

Literatura w języku narodowym

The Numancle to gatunek literacki, który używa języka używanego codziennie na piśmie i mowie. Różni się od prac pisemnych, ponieważ zwykle podążają za formalną różnorodnością języka. Słowo „Vernacular” odnosi się do pisania lub mówienia o społeczeństwie.

W średniowieczu znajdujemy pochodzenie literatury narodowej w różnych krajach Europy. W rzeczywistości łacina była językiem dokumentów historycznych, religii i zwykłych ludzi nawet nie mówili tego w średniowiecznej Europie, ani w języku sanskryckim w Indiach.

Jednak pisarze języka w języku narodowym rozeszli się formalne trendy, pisząc w języku zwykłych ludzi, takich jak Dante, Geoffrey Chaucer i Mark Twain. Wzdłuż tych linii Dante Alighieri jako pierwszy używał języka narodowego w swoim słynnym epickim wierszu, Boska Komedia. 

Dante, Petrarca, Boccaccio wśród innych humanistów uratował starożytne języki do przekazywania swoich pomysłów, ale jednocześnie uważali, że języki narodowe były skutecznym pojazdem do przekazywania wiedzy, a jednocześnie kultywowania nauki naukowych.

Poeta Dante Alighieri pisał po łacinie Wulgary Eloquentia (O języku wulgarnym) w celu wyniesienia codziennej mowy włoskiej, która nie rozważała języka statycznego, ale przeciwnie, język, który ewoluował i który musiał być kontekstualizowany w historii.

Język w języku narodowym kontra dialekt

Z kolei język narodowy to użycie zwykłych, codziennych i jasnych lokali w mówieniu lub pisaniu, podczas gdy dialekt jest powiązany z konkretnym regionem, obszarem geograficznym, konkretną klasą społeczną lub grupą zawodową.

Ponadto wykorzystuje wyróżniającą wymowę, słownictwo i gramatykę, takie jak mieszkańcy Szanghaju, który ma inną wymowę w dialekcie, która w Yunnan.

Argot kontra język narodowy

Różnica między językiem slangu i narodowym polega na tym, że slang jest tajnym językiem używanym przez kilka grup (w tym między innymi złodziei i innych przestępców), aby uniemożliwić obcokrajowcom zrozumienie ich rozmów. Z drugiej strony język narodowy jest językiem narodowego ludu lub języka. 

Żargon

Jarge to terminologia, która jest szczególnie zdefiniowana w odniesieniu do konkretnej działalności, zawodu, grupy lub wydarzenia.

Języki i edukacja w języku

Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że język, który uczy się w dzieciństwie, stanowi główną cechę kulturalną osoby, jest to również odziedziczona cecha kulturowa, która kończy się częścią nawyków ludzi.

Język ojczysty jest godny zachowania i musimy pamiętać, że język ewoluuje z pokolenia na pokolenie poddawane modyfikacjom wymowy i słownictwa, które mogą być używane przez wszystkich członków społeczności i kraju.

Aby zachować cechy kulturowe naszego języka, ważne jest, aby był on przesyłany w szkołach, które należy włączyć do ich systemu nauczania. Mowa używana w ciągu dnia -do życia społeczeństwa danego regionu.

Bibliografia

1. Literacdevices.internet. Definicja języka narodowego. 28-1-2017, według strony internetowej literayDevices. Wyodrębnione z: Literarydevices.internet.
2. Stackexchange.com. (2013). Argot vs Jargon. 28-1-2017, z lingwistyki beta wyodrębnionej z: Lingwistyka.Stackexchange.com.
3. Mata Induráin, c. (2012). Humanizm i obrona języków narodowych. 28-1-2017, WordPress.com. Wyodrębnione z: Nsulabaranaria.WordPress.com.
4. UNESCO.org. (1954). Używanie języków narodowych w nauczaniu. 28-1-2017, z UNESCO wyodrębnionego z: UNESDOC.UNESCO.org.