Co to jest dialefa? (Z przykładami)

Dialefa Jest to kompozycja fonetyczna wersetu, który pozwala wyeliminować dyftong w celu utworzenia przerwy. Oznacza to, że umożliwia rozdzielenie dwóch przyległych członków w różnych sylabach, aby zaspokoić potrzeby metryczne wersetu.

Niektóre bibliografie określają dialfa jako „licencję poetycką”, ponieważ przekracza prawo gramatyczne.

Dialefa jest porównywana z „przerwa”, ponieważ oba mają jako koncepcję podziału dwóch samogłosek w różnych sylabach. Jednak przerwa jest poprawna gramatycznie, ponieważ w języku hiszpańskim są słowa, które przedstawiają osobne samogłoski w sylabach.

Ale dialefa, w przeciwieństwie do przerwy, oddziela samogłoski, gdy są gramatycznie dyftongami, aby móc zmienić swoją wymowę w wersecie.

Poniżej znajduje się lista najważniejszych spotkań wokalnych, które są przekształcane w Dialefa i jej odsetek padania (GUIL):

• AA: 4,85 %
• Áa: 1,38%
• AE: 6,79 %
• Aer: 3,00%
• EA: 8,73 %
• EE: 6,43 %
• Ée: 3,26%
• Eé: 4,85 %
• EO: 2,03 %
• OA: 7,37 %
• OE: 9,12%
• OE: 3,20%
• OO: 0'20%

Przykłady dialifii

Klasycznym przykładem, w którym można uzyskać dializę, znajduje się w następującym wersecie Pablo Neruda:

Fali, fali i innej fali,

Zielone morze, zimna zielona, ​​zielona gałąź,

Wybrałem, ale jedna fala:

Niepodzielna fala twojego ciała.

W tym wersecie otrzymujesz różne diafafas. Na przykład między „„ O ”(fali); między „na” i „o” (fali) itp.

W tych częściach wersetu samogłoski rozdzielone w sylabach, tak aby istniała metryka, a jej wymowa jest harmonijna. Wręcz przeciwnie, wymawiałoby to z Sinalefas (patrz poniżej) na piśmie i codziennej mowie.

Dlatego wymowa wersetu byłaby w ten sposób:

>

Ver-de-mar-wver-de-fi-o-ra-ma-wver-de

Yo-eues-co-gi-si-nou-na-to-o-o-la

La-O-Lain-Di-Vi-Si-200<<

Sinalefas

Nieuniknione jest rozmowa o dialefie bez wspomnień z Sinalefa, ponieważ oba są kluczowymi narzędziami w poetyckiej metryce. Sinalefa, w przeciwieństwie do Dialefa, jest fonetycznym związkiem dwóch przyległych członków znalezionych w różnych słowach.

Ogólnie rzecz biorąc, jest to ostatnia litera słowa, która kończy się samogłoską i pierwszą literą następnego słowa, która zaczyna się od samogłoski.

Sinalefas są uważane za dyftongi, w przeciwieństwie do dialifów, które tworzą przerwę. Występuje z wielką spontanicznością zarówno w wersetach, jak i w codziennej mowie

Odwrotnie dzieje się z dialyfami, które są ogólnie używane jako narzędzia poetyckie.

Wersety z dialyfami i sinalefas

Ważne jest, aby pamiętać, że pomimo faktu, że sinalefa jest używana częściej niż dialef.

Badania językowe ujawniają, że Sinalefa i Dialef. Tak jest w przypadku wersetów Miramontes:

do czego gniew Właśnie ją skłoniłem (Dialefa)

tym, którzy podżegają the_heacunda Retalo (Sinalefa)

Przykład wersetów, w których są diamefas i sinalefas

Ciało kobiet, Rio de Oro (<>) Dialefa

Gdzie, zatopiliśmy ramiona, otrzymujemy

Niebieska błyskawica, niektóre klastry

Rozdartego światła w złotym bujnym. (<>) Dialefa

Ciało złota (<>) DIALEFA

Gdzie, kochając nasze ręce, nie wiemy

Jeśli piersi są falami, jeśli są wiosła

Ramiona, jeśli są to solidne skrzydła. (<>) Sinalefa

(Blas de otero)

Bibliografia

1. Guil, ja. L. Sinalefa i Dialefa w „Wiersz Fernán Gonc^alez”. Uniwersytet Zurychu .
2. Retoryka: przykłady diafafas. (11 listopada 2014). Pobrano 11 sierpnia 2017 r. Od retoryków: retrievers.com
3. Torre, e. (2000). Porównawcza hiszpańska metryka . Sewilla: University of Seville.
4. Vicente, m. V., Gallarí, c. G., & Solano, s. (1990). Akal Słownik terminów literackich. Akal Editions.
5. Zuázola, J. D. (2006). Broń antarktyczna. Fundusz redakcyjny PUCP.