Greiff Leon Biografia, styl, prace, frazy

Greif Leon (1895–1976) Był kolumbijskim pisarzem i poetą, uważanym za jednego z najwybitniejszych intelektualistów XX wieku za innowacje językowe w swoich tekstach, a jednocześnie za użycie starożytnych słów.

Jego praca podkreślona z bycia kreatywnym i genialnym, wypełnioną symbolikami i szczególnym dźwiękiem. Jeśli chodzi o język, pisarz połączył kult nowego i starego, który wydrukował jego pisma trudności w zrozumieniu. Jego literatura została uwzględniona w ruchu awangardowym.

Greiff Leon. Źródło: Culture Banco de la República [CC przez 2.0], za pośrednictwem Wikimedia Commons

Niektóre z najbardziej znanych tytułów unikalnej pracy tego pisarza były: Wprowadzanie w błąd, książka znaków, warianty wokół I Proza Gaspar. Pisarz podpisał kilka swoich dzieł pod pseudonimami, takimi jak „Gaspar de la Nuit”, „Leo le Gris”, „Matías Aldecoa” i „Guisao”.

[TOC]

Biografia

Narodziny i rodzina

Francisco de Asís León Bogislao de Greiff Haeusler urodził się 22 lipca 1895 r. W Medellín. Pochodziłem z kulturalnej i środkowej rodziny, która pochodziła z mieszanki kultur takich jak Niemiec, Hiszpanie i Szwedzki. Jego ojciec nazywał się Luis de Greiff Obregón, a jego matka została nazwana Amalia Haeusler Rincón.

Studia

León de Greiff uczestniczył w pierwszych latach studiów w swoim rodzinnym mieście. W Liceo Antioqueño przeprowadził szkołę średnią i liceum, a w tym czasie wzbudził swoją pasję do listów i literatury. Po przezwyciężeniu tego etapu wszedł do National School of Mines, aby studiować inżynierię, ale studiował tylko trzy lata, ponieważ został wydalony.

Wydział Mines of the Unal, miejsce studiów León de Griff. Źródło: Saxor [domena publiczna], przez Wikimedia Commons

Przyczyną zwolnienia Greiffa i niektórych kolegów były bunt i rozpad. Wkrótce postanowił rozpocząć studia prawnicze na republikańskim uniwersytecie w Bogocie, aw 1913 r. Zaczął pracować jako dziennikarz i prawnik Rafael Uribe Uribe Uribe.

Greiff i Panidas

Młody Leon wrócił do Medellín po pobycie w Bogocie i zaczął rozwijać swoją karierę literacką. Rozpoczął swoją pracę w lutym 1915 r. Od stworzenia grupy literackiej Los Panidas.

Podstawowymi celami wspomnianej grupy literackiej były poetyckie odnowienie i sprzeciw wobec ustalonych norm literackich. Pisarz współpracował z dwunastoma młodymi ludźmi w wieku ponad osiemnastu i dwadzieścia lat.

Panidowie przeprowadzili publikację magazynu o tej samej nazwie, a Greiff ćwiczył jako dyrektor pierwszych trzech dostaw. Tam miał okazję opublikować wiersz „Balladę Sot Static Owls”. Życie tego ruchu literackiego było krótkie, ponieważ z zaledwie czterema miesięcy fundamentu zaprzestały działalność.

Inne zadania

León de Greiff musiał poświęcić się innym zadaniom, aby móc podtrzymywać się ekonomicznie. Tak więc w 1916 r. Pełniła funkcję pracownika biura księgowego w banku centralnym, a następnie pełniła funkcję szefa budowy kolejki Antioquia, w regionie Bolombolo. Jakiś czas później ten obszar stał się inspiracją dla niektórych swoich wersetów.

Może ci służyć: rewolucja Juliana

Ponownie w literaturze

Pisarz wznowił swoją pasję do literatury w 1925 roku, kiedy dołączył do nowego ruchu literackiego. Tam zbiegło się z wybitnymi intelektualistami z Kolumbii, takimi jak: Alberto Lleras Camargo, Germán Arcinagas, Rafael Maya i Luis Vidales.

W tym czasie opublikował kilka pism w magazynie grupy i rozpoczął swoją profesjonalną konsolidację. W połowie dwudziestu lwów Greiff opublikował swoją pierwszą książkę, którą zatytułował Wprowadzanie w błąd. W tej pracy wykazano jego kreatywność i zdolność do innowacji językowych.

Życie osobiste

W życiu autora było też miejsce na miłość. Kiedy miał szesnaście lat, poznał Matilde Bernal Nichols, z którym rozpoczął zalot, a następnie ożenił się w 1927 roku. Para miała czworo dzieci, Astrid, Boris, Hjalmar i Axel. Pozostali razem aż do jej śmierci.

Profesjonalny boom

León de Greiff miał rozwój zawodowy w latach trzydziestych z publikacją kilku książek. W latach 1930–1937 ogłosił następujące trzy prace: Znaki książka, warianty wokół wszystkiego I Proza Gaspar. W latach 1940–1945 uczył literatury na National University of Kolumbia.

Ostatnie lata i śmierć

Kolumbijski poeta poświęcił ostatnie lata swojego życia na pisanie poezji i był kulturowym przedstawicielem swojego kraju w Szwecji pod koniec lat pięćdziesiątych. Wśród jego ostatnich publikacji były Pod znakiem Leo I Nova et Vetera. León de Greiff zmarł w wyniku wypadku 11 lipca 1976 r. W Bogocie w wieku osiemdziesięciu lat.

Nagrody i wyróżnienia

- Północna gwiazda w 1964 roku, Szwecja.

- Boyacá Order w 1965 roku.

- Nagroda National Literature Award w 1970 roku.

- Hołd dla National College of Journalists. Podane przez pisarza Gabriela García Márqueza.

- Medal Jorge Zalamea w 1971 roku.

- Symboliczny topór przeciwkowyskowy.

- Santander General Civic Medal w 1971 roku.

- Antioquia Award w 1973 roku.

- Członek honorowy Instytutu Caro i Cuervo w 1974 roku.

- Doktorat honoris causa z University of Valle.

- Zamówienie San Carlos.

- Hołd dla krajowego stowarzyszenia instytucji finansowych w 1975 r.

- W Wenezueli nagroda nadała jego imię.

Styl

Prace literackie Greiffa należało do prądów awangardowych i modernistycznych. Jego teksty charakteryzowały się wykorzystaniem wykształconych, innowacyjnych i archaicznych słów. Pisarz wydrukował także jego symboliki poezji, zabawy słów i sonor, które odróżniały ją od innych i sprawiło, że zrozumienie jej zrozumienia.

Miasto Medellín, miejsce narodzin León de Greiff. Źródło: Dairo Correa [CC BY-SA 2.0], za pośrednictwem Wikimedia Commons

Poetyckie dzieło tego autora uznano za prawdziwe, występujące, wyobraźni, dynamiczne, intensywne, a czasem filozoficzne. Greiff miały wpływ odczyty, które wykonał z europejskich pisarzy, takich jak Mallarmé, Baudelaire i Rimbaud.

Temat

León de Grieff napisał w swoich pracach o poezji i skupił się na nadaniu mu innej perspektywy poprzez satyrę. Pisał także o miłości jako częstym i całkowicie koniecznym uczuciem istnienia. W niektórych swoich wersetach odzwierciedlał to uczucie, umieszczając jedynie znak wykrzyknika, który się kończy.

Może ci służyć: historia antykwaryczna

Autor emanuje z miłości do postrzegania kobiecych, o kobietach. W nim konsekrował idealną istotą o szerokich i symbolicznych cechach. Tak więc wersety były znane w odniesieniu do ich ust, ramion, rąk, głosu i wyglądu. Wszystko to bez utraty własnych cech jego stylu i muzykalności.

Gra

- Wprowadzanie w błąd (1925).

- Znaki książka (1930).

- Różnice wokół wszystkiego (1936).

- Proza Gaspar (1937).

- Fárrago (1954).

- Pod znakiem Leo (1957).

- Nova et Vetera (1973).

Krótki opis niektórych jego dzieł

Wprowadzanie w błąd (1925)

To była pierwsza książka opublikowana przez León de Greiff, a jego pełny tytuł był LEO Legris Własności, Matías Aldecoa i Gaspar, First Mamotreto 1915-1922. Dzięki tej pracy pisarz ujawnił zamiar zmiany lub zdeformowania wytycznych ustanowionych w literaturze kolumbijskiej z początku XX wieku.

Słowo „mamotreto” autor chciał wyjaśnić „nieprawidłowości” swoich wierszy za to, że nie dostosowuje się do składni i lingwistyki tamtych czasów. Była w jego ironii pracy i całkowicie trudna intencja. Geniusz i osobliwość Leóna siedziały w tej pierwszej publikacji.

Znaki książka (1930)

To drugie dzieło kolumbijskiego pisarza miało satyryczny i muzyczny ton dotyczący używania języka. Postępował zgodnie z tym samym parametrami pierwszego: wyzwanie, transformację i odnowienie poezji. León de Greiff dokonał kpiącego porównania poetów tamtych czasów, używając pingwinów jako symbolu.

Różnice wokół wszystkiego (1936)

Dzięki tej pracy León de Greiff dokonał satyrycznej krytyki poezji i ludzi, którzy ją otrzymali, to znaczy czytelnicy. Uznał, że poetycka praca tamtej czasu utknęła, więc nalegał na swobodne pisanie, stosowanie słów i inną metrykę.

Proza Gaspar (1937)

León de Greiff pozostał mocno w swojej poetyckiej koncepcji, a dzięki tej pracy ponownie omawiał piosenki, ale bez utraty ironicznej funkcji. Nadal omawiał koncepcję i znaczenie poezji. Były to dynamiczne wersety i pełne głośności.

Fragment niektórych jego wierszy

„Canciioncilla”

„Chciałem raz i na zawsze

-Kochałem ją raz-

Do tej kobiety, w których oczach

Piłem radość i moje szkody ..

Chciałem kiedyś -nadie

Nie będzie też chciał, to trudny wysiłek-

do tej kobiety, w której ciepłym

Flower Lap zakotwiczyło moje sny.

Chciałem kiedyś -zapomniałem

Żyję lub martwę się z tą kobietą,

którego bycie cudownym

Remori do odrodzenia ..

I ta kobieta nazywa się ... nikt,

Nikt tego nie wie -tak i ja-.

Kiedy umrę, powiedz -olo-

Kto pokocha sposób, w jaki kochał?".

„Nocna piosenka”

„We włosach są perfumy

wieczór

I w twoich oczach jego burzliwe światło.

Smak nocy wibruje w twoim

Umalanie ust.

Moje serce, przybite do

Abenuz Night.

… Noc jest w twoich oczach Brunos,

opalowy:

Konstelacje byków w jego żywej

bańka.

Noc jest w twoich oczach Brunos,

Kiedy je zamykasz:

Ostateczna noc, noc Agorera,

Noc czarownic ..

Na twoim czole jego utajona udręka

Insomne ​​Yerra,

I w twojej miłości

Może ci służyć: oś czasu mesoamerica (okresy)

Światło torma.

W nocy sortílega, sortílego

Biegnę ..

Smak nocy wibruje w twoim

Umalanie ust.

Twoje ręce są dwa blade księżyce

Na moim czole.

Paznokcie w tobie gwoździ mnie, oh Night

rozkosz!

Night ... Tibio Madero de My Cross ".

"Krótki"

„Nie idziesz do mnie, że ledwo

przybywasz,

Łagodna iluzja snu, gęsta,

Intensywna Viva Flor.

Moje płonące serce, na koszenie

Twardy jest i odważny ...; dla niego

Domena, miękka ..

Moje spalone serce dryfuje ..

Nie idź do mnie, po prostu dostajesz.

Jeśli pójdziesz, jeśli boisz się, że byłeś ..

Kiedy

Wrócisz, zwrócisz jeszcze bardziej lubieżne

I znajdziesz mnie, lubieżnego, ty

Oczekując… ".

„Piosenka Rosa del Cauca”

„Och, różowe oko

Jak zamknięta noc:

i zwrócił je subtelne strabizm

Perfidos i złośliwe Azagayas

Dla mojego serca -to ten sam odważny i nieśmiały-,

For My Heart: rzutki, Viroty i Macany!

A ich oczy mnie zraniły

aksamit -negros- i luncivia -in flames-!".

„Biały księżyc ... i zimno”

„Biały księżyc ... i zimno ..

I słodkie serce

tak daleko ... jak dotąd ..

Tyle odległej twojej ręki!

Biały księżyc i zimno

I słodkie serce

dotychczas…

I niejasne notatki fortepianu ..

Z lasu pobliski aromat ..

I rzeka remustical ..

I słodkie serce

dotychczas… !".

„Piosenka Dinaryrzada”

„Byłeś mój, spalanie Dinarzada:

Twoja istota została mi dana

błagam!

Cała twoja rezygnacja z mojego nic!

Cały twój ogień połączył się we mnie

ogień!

... co mi zależy

ślepy!

To dla mnie ogień opuszczony

Yerma Plain! Aligero, żegluję

Pod zmarszczką burzą!

Cały twój ogień połączył się w mój ogień!

Twoje wielkie serce, twoja dusza

ekstatyczny,

Twój dobry duch, do mojej prośby

Poddali się: nic mi nie przekazali!

Noc: w twoich unikalnych ramionach

Dostarczył,

Subtelna dinazard, marzyła noc ..

Byłeś mój, płonące dinazardę!

Cały twój ogień połączył się we mnie

ogień!".

Zwroty

- „Zachęcono nas przede wszystkim cel przedłużenia. W tym czasie poezja stała się zbyt akademicka. Wydawało się nam to, że musieliśmy walczyć. Zasadniczo to kryterium pokolenia, które staramy się narzucić ”.

- „Czas przegrałem i przegrałem podróż ...”.

- „Nie idziesz do mnie, że ledwo do mnie dostajesz, lekkie złudzenie snu, gęsty, intensywny żywy kwiat”.

- „Cóż, jeśli miłość uciekła, bo jeśli miłość odejdzie… zostawmy miłość i idź z karą ...”.

- „... i płakajmy trochę o to, co było tak bardzo… dla prostej miłości, dla ukochanych tak dobrych, dla ukochanych tak dobrych, od Azuceny ...”.

- „Ta kobieta jest urną, pełną mistycznych perfum ...”.

- „Chciałem raz i na zawsze” - kochałem ją raz - do tej kobiety, w której oczach wypiłem radość i szkody ... ”.

- „Poeta i Amador po prostu żyją, aby kochać i marzyć od stycznia do stycznia”.

- „Na zakręcie wszelkich sposobów życie daje mi odważną miłość”.

- „Kocham samotność, kocham ciszę. Umieść mi światło: penumer. Egzotyczna i absurdalna szacunek ”.

Bibliografia

1. Greiff Leon. (2019). Hiszpania: Wikipedia. Odzyskane z: jest.Wikipedia.org.
2. Tamaro, e. (2019). Greiff Leon. (Nie dotyczy): biografie i życie. Odzyskane z: biografia Andvidas.com.
3. Greiff Leon. (2017). Kolumbia: Banrepcultural. Odzyskane z: encyklopedia.Banrespulturalny.org.
4. Martínez, w. (2019). Greiff Leon: The Bohemian Dyscyplina. Kolumbia: widz. Źródło: Spectator.com.
5. Greiff Leon. (S. F.). Kuba: Ekulowane. Odzyskane z: ekored.Cu.