8 wierszy z onomatopomeasem

Wiersz z Onomatopoeia odnosi się do odbicia dźwięku przez wyrażenia, które wspominają o akcji dźwiękowej. Na przykład: "Dźwięk fal został słychać ”.

Chociaż poza kontekstem lirycznym, Onomatopoeia jest zwykle reprezentowana z pisemną równoważnością dźwięku (na przykład Miau Wycie kota), w poezji szukamy bardziej efektu znanego jako harmonia naśladowania.

Onomatopoeia stara się rzutować dźwięk przez frazę, która przenosi czytelnika lub słuchacza. Może być tak proste jak "Ptaki zostały usłyszane ”.

Lista wierszy z Onomatopoeia

- Posłuchaj -Vladimir Maiakovski

Słuchać!
Gwiazdy są oświetlone,
To znaczy to
że ktoś jest konieczny,
że ktoś chce swojego istnienia,
Ktoś rzuca
Margarity do świni?
Napadający
przed burzą i kurzem,
Dotarł do Boga,
obawiając się opóźnienia.
płaczę,
pocałował jego nudną rękę,
błagane-
Potrzebowałem gwiazdy!-
przysięgło
To nie mogło znieść
Jego męczeństwo bez gwiazd.
Po
Przeszedł swoją udrękę
Udawanie spokoju.
Powiedział jeden:
„Teraz czujesz się lepiej, prawda?
Nie płacz już?"
Słuchać!
Gwiazdy są oświetlone-
Czy to oznacza, że ​​ktoś
On ich potrzebuje? Oznacza
To jest niezbędne
że każdej nocy
nad dachami
Świeć przynajmniej jedna gwiazda?

Ten wiersz pochodzi od rosyjskiego dramaturga i poety Władimira Maiakovskiego, największego wykładnika rosyjskiego futuryzmu, prądu literackiego związanego z futurizmem, który pojawił się we Włoszech.

Oba ruchy są ściśle powiązane i zachowują ze sobą wiele podobieństw.

Powoduje powtarzające się użycie odniesień do gwiazd i tego, jak mogą one zapewnić światło w ciemności, koncentrując się dokładnie na dynamizmie, którą dają noc.

Jest to bardzo wyraźny przykład wywyższenia poszukiwanego w futurizmie.

- Hug -filippo marinetti

Kiedy powiedzieli mi, że wyszedłeś
Gdzie nie wraca
Pierwszą rzeczą, której żałowałem, było nie objąć cię więcej razy
Wiele więcej
Wiele więcej razy więcej
Śmierć cię zabrała i zostawiła
Tylko
Tylko
Także też martwe
To ciekawe,
Kiedy ktoś zagubi się w kręgu władzy
Żebyśmy życie,
Ta runda, w której tylko cztery pasują,
Ta runda,
Wyrzuty są atakowane (otwory)
Radości
Teatru
To jest jaskinia
Dla braci
I wstyd, który nie pasuje do środka
Jeden
I żal przepraszam, że nas utopiliśmy
To ciekawe,
Kiedy twoje życie staje się przed i po,
Na zewnątrz wydajesz się taki sam
Wewnątrz ciebie na dwójce
I jeden z nich
I jeden z nich
Ukrywa śpiącego w klatce piersiowej
W twojej klatce piersiowej
Jako łóżko
I to zawsze
To już nie idzie
W życiu
Droga
Życie
Jaki smutek nie mogę
Starzeć się
Z Tobą.

Jest to jeden z wierszy głównego promotora i promotora futuryzmu, Filippo Marinetti.

Opowiada o problemie, który jest bardzo przydatny w poezji, romansie, z historią o utraty kochanej istoty i późniejszej smutku i refleksji, które to generuje.

- Czwarty tajny wiersz do Madelaine -Wilhelm Apollinire

Moje usta będą miały zapału Averno,
Moje usta będą dla ciebie słodyczami słodyczy,
Anioły moich ust będą panować w twoim sercu,
Moje usta zostaną ukrzyżowane
A twoje usta będą poziomym drewnem krzyża,
Ale jakie usta będą pionowym drewnem tego krzyża.
Och, pionowe usta mojej miłości,
Żołnierze moich ust zabiorą twoje wnętrzności do napaści,
Kapłani moich ust zobaczą twoje piękno w ich świątyni,
Twoje ciało będzie mieszać jak region podczas trzęsienia ziemi,
Twoje oczy będą się załadować
Z całej zgromadzonej miłości
w oczach całej ludzkości, ponieważ istnieje.

Moja miłość
Moje usta będą armią przeciwko tobie,
Armia pełna szaleństwa,
Co zmienia się tak samo jak mag
Poznaj swoją metamorfozę,
Cóż, moje usta zwracają się również do twojego ucha
A przede wszystkim moje usta powiedzą ci miłość,
Z mruczy z daleka
i tysiąc anielskich hierarchii
którzy przygotowują słodki raj,
A moje usta są również zamówieniem, które czyni cię moim niewolnikiem,
A twoje usta dają mi madeleine,
Twoje usta, które całują Madeleine.

Napisany przez Wilhelma Apollinire, francuski poetę i pisarz, gdzie za pomocą licznych metafor do wojny i śmierci wyraża miłość i atrakcję dla kobiety o imieniu Madelaine.

Udaje się właściwie połączyć futuryzm z Onomatopoeią, wywyższając poczucie miłości i reprezentując dźwięki w wersetach Moje usta kierują twoje słowa do twoich uszu.

- Flet kręgosłupa -Vladimir Maiakovski

Dla Was wszystkich,

Ci, którzy lubili lub lubią,

uratowane przez święte obrazy w jaskini,

Podnoszę czaszkę pełną wersetów,

Jak kieliszek wina w tostu na komputery stacjonarne.

Myślę, że coraz częściej:

Lepiej byłoby położyć koniec

Z czubkiem kuli:

Dzisiaj,

w razie czego,

Daję koncert pożegnania.

Pamięć!

Zbieraj w pokoju mózgu

Niewyczerpane szeregi bliskich.

Wlać oko śmieje się w oczy.

Ozdobione ostatnią noc poślubną.

Pokonał radość mięsa w mięsie.

Że noc nikogo nie zapomnij.

Dzisiaj dotknę fletu

We własnym kręgosłupie.

Praca Władimira Maiakovskiego, oparta na grze słów, w której przedstawia się na koncercie w towarzystwie wielu ludzi, którzy śmieją się, mówią i piją wino, podczas gdy „gra” jej grzbiet grzbietowy jako flet.

- Noc -Juan Larrea

Noc otworzyła parasol
Pada deszcz
Ptaki deszczowe
Pikotean pszenicy kałuż
Drzewa śpią
Na nodze
Trzepotanie, trzepot
Narysuj samochód
Jego ostatni ciąg Endecasyllable
Mężczyzna krzyżuje się jak zła myśl
Komary wodne
Colmene światła
Wingowane pożary
trzepotanie
Pada deszcz

Noc jest awangardowym wierszem futurystycznym napisanym przez hiszpańskiego poetę i eseistę Juan Larreę.

Zastosowanie Onomatopoeia dotyczy relacji deszczowej nocy, w której dźwięk deszczu i ptaków wibruje części miasta.

- Och, drzwi twojego ciała ... -Wilhelm Apollinire

Och, drzwi twojego ciała
Jest ich dziewięć i otworzyłem je wszystkie
Och, drzwi twojego ciała
Jest dziewięć i dla mnie wszystkie zostały ponownie zamknięte

W pierwszych drzwiach
Jasny powód zmarł
ERA, pamiętasz? Pierwszy dzień w Nicei
Twoje lewe oko, a także zjeżdżalnie węża
Do mojego serca
I że lewy wygląd jest ponownie otwarty

W drugim drzwiach
Cała moja siła umarła
ERA, pamiętasz? W hostelu w Cagnes
Twoje prawe oko pulsowało jak moje serce
Twoje powieki biją jak Breeze Las the Flowers
I że prawe drzwi spojrzenia zostaną ponownie otwarte

W trzecich drzwiach
Posłuchaj bicia aorty
I wszystkie moje tętnice spuchnięte dla twojej jedynej miłości
I że twoje lewe ucho zostało ponownie otwarte

W czwartym drzwiach
Eskortuje wszystkie źródła
A ucho jest słyszane z pięknego lasu
Prześlij tę miłość i gniazduje piosenkę
Tak smutno z powodu żołnierzy, którzy są na wojnie
I że drzwi twojego prawego ucha zostaną ponownie otwarte

W piątych drzwiach
To moje życie, które cię przynoszę
ERA, pamiętasz? W pociągu, który powrócił z Grasse
A w cieniu bardzo krótkie
Twoje usta powiedziały mi
Słowa potępienia tak przewrotne i tak delikatne
Pytam moją ranną duszę
Jak mogłem ich usłyszeć bez umierania
Och, słowa tak silne, tak silne, że kiedy myślę, że wydaje mi się, że je dotknę
I że drzwi ustą otwierają się ponownie

W szóstym drzwiach
Twoja gnijąca ciąży Oh Guerra przerywa
Oto wszystkie źródła z ich kwiatami
Oto katedry z ich kadzidłem
Oto twoje pachy z ich boskim zapachem
I twoje pachnące karty, które wącham
W ciągu kilku godzin
I że drzwi po lewej stronie nosa są ponownie otwarte

W siódmym drzwiach
Och, perfumy przeszłości, że prąd powietrza jest przenoszony
Effluvios soli fizjologicznej dały usta smaku morza
Morski zapach miłości pod naszymi oknami morze umierało
A zapach pomarańczowych drzew owinął cię miłością
Podczas gdy w moich ramionach przytuliłeś się
Cichy i cichy
I że prawa strona nosa jest ponownie otwarta

W ósmym drzwiach
Dwóch aniołów mofleudos zajmują się drżącymi różami, które wspierają
Znakomite niebo twojej elastycznej talii
I tutaj uzbrojone w bicz wykonany z promieni księżycowych
Miłości ukoronowane Jacinto przybywają do Tropel.
I że drzwi twojej duszy są ponownie otwarte

Z dziewiątymi drzwiami
Konieczne jest, aby sama miłość wychodziła
Życie mojego życia
Ja razem z tobą na wieki
I dla doskonałej miłości i bez gniewu
Osiągniemy czystą i przewrotną pasję
Zgodnie z tym, czego chcemy
Wiedzieć wszystko, aby zobaczyć wszystko
Zrezygnowałem z głębokiego sekretu twojej miłości
Oh Umbrosa Puerta Oh Living Coral Gate
Między dwiema kolumnami doskonałości
I że drzwi są ponownie otwarte, że twoje ręce wiedzą, jak tak dobrze się otwierać

Oryginał Wilhelma Apollinire, choć najbardziej rozpoznawalna wersja na arenie międzynarodowej odpowiada korektowi literatury francuskiej i tłumacza Claire Delolay.

Autor odsłania kult swojego kochanka, który pozwala mu wejść do jego życia przez 9 drzwi (stąd imię wiersza), które reprezentują kilka metaforycznych aspektów jego życia.

- Gryd Awaker-Gloria Fuertes

Kikiriki,
Jestem tutaj,
Powiedział kogut
Colibrí.

Kogut hummingbird
Był ruda,
I to był jego garnitur
upierzenia Hernoso.

Kikiriki.
Wstań chłopi,
To jest słońce
w drodze.

Kikiriki.

Wstań Labrador,
Obudź się z radością,
Nadchodzi dzień.

Kikiriki.

Dzieci miasta
Obudź się z Ole,
które czekają na „szkołę”.
Miasto nie potrzebuje oglądania,
Budzik jest tego wart.

- Dźwięk deszczu - Caroline Andrés Sanchez TEJEDOR

Dźwięk deszczu,
Dźwięk, który mnie najbardziej zaśpiewał
I w którym w moim łóżeczku,
Zakręciłem.

Ten dźwięk, z którym spałem
W najbardziej burzliwe noce,
Ten dźwięk, który sprawiła, że ​​czułem się dobrze
Przez wiele godzin.

Tysiąc historii, mam,
Ale byli czymś więcej,
To były moje historie,
Sekret między deszczem a mną.

To są historie
To poprosiło go, żeby mi powiedział,
To są historie
Czego ich słuchać, mi się podoba.

Burzowe noce,
Błyskawica i grzmot,
Nie bałam się,
Ponieważ wiedziałem, że deszcz mnie obserwował
i mnie chroniłem.

Wiedziałem, że nic złego nie może mi się przytrafić,

I spałem z rozciągniętymi rękami,
ograniczone nogi,
i westchnienie, które może,
Nawet śpiące harpy.

I to jest historia,
że deszcz mi powiedział,
w jedną noc,
burzy w klatce.

Bibliografia

1. Futuryzm (s.F.). Pobrano 15 listopada 2017 r. Z sztuki.
2. Delia Arjona (6 marca 2011 r.). Wiersze futurystyczne. Pobrano 15 listopada 2017 r. Z futurystycznych wierszy.
3. Vladimir Maiakovski. Pięć wierszy (8 lipca 2011 r.). Pobrano 15 listopada 2017 r. Z odległego obserwatora.
4. Guillaume apolinaire (s.F.). Pobrano 15 listopada 2017 r. Z Fundacji Poetry.
5. Juan Larrea (S.F.). Pobrano 15 listopada 2017 r. Z biografii i życia.
6. Vladimir Mayakovsky (s.F.). Pobrano 15 listopada 2017 r. Od poetów.