Co oznacza Luscofusco i skąd pochodzi?

Termin Luscofusco Jest to słowo pochodzenia galicznego-portugalskiego, które oznacza Dawn, Alba, Twilight, Sunset lub Sunset. Niektóre synonimy obecnego galiina mogą być „zamknięte da noite”, „Cerradiña da noite”, „zamknięte z noite”, „noitiña” lub „xunta da noite”.

Termin Luscofusco Jest to mężczyzna i wyjątkowy rzeczownik, który jest używany po galianie. Zwykle dwa znaczenia są przypisywane temu słowowi.

Pierwszy odnosi się do momentu dnia, między popołudniem a nocą, w której światło słoneczne znika prawie całkowicie, nadając środowisku pomarańczowe i czerwonawe i czyniąc obiekty do tyłu, gdy cienie wycięte w horyzoncie.

Zakrywając Nas Shadows do Luscofusco wszedł do domu na house (Kopiowanie w cieniu Zmierzchu weszli do domu).

W języku hiszpańskim pierwsze znaczenie jest równoważne Zmierzchowi. Niektóre synonimy to: zmierzch, zachód słońca i zachód słońca.

Drugie znaczenie Luscofusco Odnosi się do pory dnia, między nocą a świtem, w których obserwowane są pierwsze promienie słońca, umożliwiając rozróżnienie obiektów w bardzo precyzyjny sposób, jakby to były cienie.

Ao Luscofusco, XA śpiewał OS Galos, porzucony lub miejsce (O świcie, kiedy Roosters już śpiewali, opuścił to miejsce).

W języku hiszpańskim to drugie znaczenie odpowiada terminom Dawn, Alba.

Konieczne jest podkreślenie, że w Gallego używają jednego terminu przez dwie momenty dnia (Zmierzch i świt), gdy w języku hiszpańskim używamy dwóch różnych terminów.

Jednak te dwa etapy dnia mają różne podobieństwa, które uzasadniają użycie jednego słowa.

Na przykład niska częstość występowania światła na powierzchni Ziemi lub fakt, że oba są etapami przejściowymi (od dnia na noc, od nocy na dzień).

Pochodzenie terminu

Słowo Luscofusco Obecnie jest używany w języku Galian do oznaczania zmierzchu i świtu.

Należy zauważyć, że u portugalskiego jest podobny termin, Lusco-Fusco, który ma mniej więcej to samo znaczenie.

Podobieństwo między tymi terminami w języku galińskim i portugalskim wynosi dlatego.

Galaic-portugalski język romansowy pochodzi z wulgarnej łaciń.

Ta jednostka językowa rozpoczęła się w Galicji i rozwijała się w kierunku Portugalii z powodu interwencji chrześcijańskich zdobywców.

Istnienie niektórych tekstów literackich napisanych w tym języku pozwala nam ustalić, że Galaico-Portugaless rozwinęło się między wiekami XI i XII.

Następnie, w XIV wieku, jednostka ta została oddzielona, ​​dając powstanie dwóch języków: Galian i Portugalczyków, które, choć ewoluowały osobno, nadal obecne elementy wspólne.

Bibliografia

1. Język galiński. Odzyskane z.Wikipedia.org.
2. Pochodzenie i krótka historia. Lingua wyzdrowiał.Gal.
3. Galian. Consello da Galega Culture. Odzyskany z Consellodacultura.Gal.